- Mat
- Mar
- Luk
- Jon
- Act
- Rom
- 1Co
- 2Co
- Gal
- Eph
- Php
- Col
- 1Th
- 2Th
- 1Tm
- 2Tm
- Tts
- Phm
- Heb
- Jms
- 1Pt
- 2Pt
- 1Jn
- 2Jn
- 3Jn
- Jud
- Rev
Greek/English Parallel
Acts 10
Act 10:1 Now there was a certain man in Caesarea named Cornelius, a Roman army captain of the Italian Division.
Act 10:2 He and his household feared God and performed many acts of charity to people, praying to God continually.
Act 10:3 One afternoon he had a vision and clearly saw a Messenger of God coming to him and saying, “Cornelius!”
Act 10:4 He stared at him in fright and said, “What is it, sir?” “Your prayers and charitable acts have been noted and recorded by God,” the Messenger answered.
Act 10:5 “Now send men to Joppa and have them ask for someone named Simon, who is also called Peter.
Act 10:6 He is staying with a tanner named Simon, whose house is by the sea.”
Act 10:7 When the Messenger who had spoken to him departed, he summoned two of his house servants and a devout soldier who was in his service.
Act 10:8 He told them all about this and sent them off to Joppa.
Act 10:9 The next day, as they were approaching the city, Peter went up onto the housetop around mid-day to pray.
Act 10:10 He became very hungry and wanted something to eat. But while the food was being prepared, he fell into a trance.
Act 10:11 He saw heaven open, and descending from it was a container like a large sheet being lowered to the ground by its four corners.
Act 10:12 In it were all kinds of four-footed animals, reptiles of the earth and birds of the sky.
Act 10:13 Then he heard a voice: “Get up, Peter! Slaughter and eat!”
Act 10:14 “Absolutely not, Master!” Peter objected, “For I never ate anything lowly or unclean!”
Act 10:15 He heard the voice again: “What God has cleansed, do not call ‘contaminated’.”
Act 10:16 This happened three times, and immediately the sheet was taken up to heaven.
Act 10:17 Now while Peter was completely baffled about the meaning of the vision he had seen, suddenly the men who had been sent to him by Cornelius had asked the way to the house of Simon and were standing at the door.
Act 10:18 They inquired as to whether Simon, who was also known as Peter, was staying in that place.
Act 10:19 As Peter continued to be engrossed in the vision, the Spirit said to him, “Look! Three men are looking for you.
Act 10:20 Now get up and go with them, without prejudice, for I have sent them.”
Act 10:21 So Peter went down to the men and said, “I am the one you’re looking for. Why are you here?”
Act 10:22 They replied, “Cornelius, a Roman army captain and a God-fearing, righteous man with a good reputation among the whole Judaic nation, was told by a holy Messenger to have you come to his house, so he could hear what you have to proclaim.”
Act 10:23 He invited them in for the night. Early the next day he went with them, accompanied by some of the fellow believers from Joppa.
Act 10:24 The day after that he entered Caesarea, where Cornelius was waiting with the relatives and close friends he had gathered there.
Act 10:25 As Peter entered, Cornelius met him and fell at his feet to worship.
Act 10:26 But Peter lifted him up and said, “Get up! I am only human!”
Act 10:27 He spoke to him briefly and went inside, where he found a large gathering.
Act 10:28 So Peter said to them, “You know very well that it is illegal for a Judean to associate or join with another nationality. But God showed me that I must not call anyone contaminated or unclean.
Act 10:29 For that reason I came without prejudice when I was sent for. So now I need to know why you sent for me.”
Act 10:30 Cornelius explained: “Four days ago at about this time, in the middle of the afternoon, I was fasting and praying in my house. Suddenly a man was standing in front of me, dressed in radiant clothing.
Act 10:31 He said, ‘Cornelius! Your prayer has been heard and your charitable deeds have been noted and recorded before God.
Act 10:32 So send people to Joppa to call for Simon who is known as Peter. He is staying at the house of a tanner named Simon, by the sea.’
Act 10:33 I sent them to you right away, and you were good enough to come. So now, here we all are before God to hear everything you were ordered by the Master to say.”
Act 10:34 Then Peter began to speak: “Now I truly understand that God is impartial.
Act 10:35 Regardless of the nation, it is the one who fears him and acts righteously that he accepts.
Act 10:36 “You are well aware of the word he sent to the people of Israel, bringing the Gospel of peace through Jesus the Anointed, who is Master of all.
Act 10:37 You are aware of what happened throughout Judea, beginning from Galilee after the immersion proclaimed by John.
Act 10:38 Jesus of Nazareth, anointed by God with the Holy Spirit and power, went around helping and healing all who were victimized by the Adversary, for God was with him.
Act 10:39 “And we are witnesses of everything he did, throughout Judea and especially in Jerusalem, where they put him to death by crucifixion.
Act 10:40 But God raised this One on the third day and allowed him to be seen—
Act 10:41 not by all the people but by us, who were selected as witnesses beforehand by God, and who ate and drank with him after he rose from the dead.
Act 10:42 And he made us responsible for proclaiming to the people that we vouch for this One who was singled out by God to judge the living and the dead.
Act 10:43 The prophets all testify about this One, and everyone who puts their trust in him will receive pardon for their failures through his name.”
Act 10:44 While Peter was still speaking these things, the Holy Spirit fell upon all those who heard the message.
Act 10:45 Seeing that the gift of the Holy Spirit was also poured out on the non-Judeans amazed the Judean believers who had accompanied Peter,
Act 10:46 for they heard them speaking in supernatural languages and praising God. Then Peter responded:
Act 10:47 “Can anyone prevent these people from being immersed in water, since they received the Holy Spirit just as we did?”
Act 10:48 So he had them immersed in the name of Jesus the Anointed. Then they asked him to stay a few days.
Act 10:2 He and his household feared God and performed many acts of charity to people, praying to God continually.
Act 10:3 One afternoon he had a vision and clearly saw a Messenger of God coming to him and saying, “Cornelius!”
Act 10:4 He stared at him in fright and said, “What is it, sir?” “Your prayers and charitable acts have been noted and recorded by God,” the Messenger answered.
Act 10:5 “Now send men to Joppa and have them ask for someone named Simon, who is also called Peter.
Act 10:6 He is staying with a tanner named Simon, whose house is by the sea.”
Act 10:7 When the Messenger who had spoken to him departed, he summoned two of his house servants and a devout soldier who was in his service.
Act 10:8 He told them all about this and sent them off to Joppa.
Act 10:9 The next day, as they were approaching the city, Peter went up onto the housetop around mid-day to pray.
Act 10:10 He became very hungry and wanted something to eat. But while the food was being prepared, he fell into a trance.
Act 10:11 He saw heaven open, and descending from it was a container like a large sheet being lowered to the ground by its four corners.
Act 10:12 In it were all kinds of four-footed animals, reptiles of the earth and birds of the sky.
Act 10:13 Then he heard a voice: “Get up, Peter! Slaughter and eat!”
Act 10:14 “Absolutely not, Master!” Peter objected, “For I never ate anything lowly or unclean!”
Act 10:15 He heard the voice again: “What God has cleansed, do not call ‘contaminated’.”
Act 10:16 This happened three times, and immediately the sheet was taken up to heaven.
Act 10:17 Now while Peter was completely baffled about the meaning of the vision he had seen, suddenly the men who had been sent to him by Cornelius had asked the way to the house of Simon and were standing at the door.
Act 10:18 They inquired as to whether Simon, who was also known as Peter, was staying in that place.
Act 10:19 As Peter continued to be engrossed in the vision, the Spirit said to him, “Look! Three men are looking for you.
Act 10:20 Now get up and go with them, without prejudice, for I have sent them.”
Act 10:21 So Peter went down to the men and said, “I am the one you’re looking for. Why are you here?”
Act 10:22 They replied, “Cornelius, a Roman army captain and a God-fearing, righteous man with a good reputation among the whole Judaic nation, was told by a holy Messenger to have you come to his house, so he could hear what you have to proclaim.”
Act 10:23 He invited them in for the night. Early the next day he went with them, accompanied by some of the fellow believers from Joppa.
Act 10:24 The day after that he entered Caesarea, where Cornelius was waiting with the relatives and close friends he had gathered there.
Act 10:25 As Peter entered, Cornelius met him and fell at his feet to worship.
Act 10:26 But Peter lifted him up and said, “Get up! I am only human!”
Act 10:27 He spoke to him briefly and went inside, where he found a large gathering.
Act 10:28 So Peter said to them, “You know very well that it is illegal for a Judean to associate or join with another nationality. But God showed me that I must not call anyone contaminated or unclean.
Act 10:29 For that reason I came without prejudice when I was sent for. So now I need to know why you sent for me.”
Act 10:30 Cornelius explained: “Four days ago at about this time, in the middle of the afternoon, I was fasting and praying in my house. Suddenly a man was standing in front of me, dressed in radiant clothing.
Act 10:31 He said, ‘Cornelius! Your prayer has been heard and your charitable deeds have been noted and recorded before God.
Act 10:32 So send people to Joppa to call for Simon who is known as Peter. He is staying at the house of a tanner named Simon, by the sea.’
Act 10:33 I sent them to you right away, and you were good enough to come. So now, here we all are before God to hear everything you were ordered by the Master to say.”
Act 10:34 Then Peter began to speak: “Now I truly understand that God is impartial.
Act 10:35 Regardless of the nation, it is the one who fears him and acts righteously that he accepts.
Act 10:36 “You are well aware of the word he sent to the people of Israel, bringing the Gospel of peace through Jesus the Anointed, who is Master of all.
Act 10:37 You are aware of what happened throughout Judea, beginning from Galilee after the immersion proclaimed by John.
Act 10:38 Jesus of Nazareth, anointed by God with the Holy Spirit and power, went around helping and healing all who were victimized by the Adversary, for God was with him.
Act 10:39 “And we are witnesses of everything he did, throughout Judea and especially in Jerusalem, where they put him to death by crucifixion.
Act 10:40 But God raised this One on the third day and allowed him to be seen—
Act 10:41 not by all the people but by us, who were selected as witnesses beforehand by God, and who ate and drank with him after he rose from the dead.
Act 10:42 And he made us responsible for proclaiming to the people that we vouch for this One who was singled out by God to judge the living and the dead.
Act 10:43 The prophets all testify about this One, and everyone who puts their trust in him will receive pardon for their failures through his name.”
Act 10:44 While Peter was still speaking these things, the Holy Spirit fell upon all those who heard the message.
Act 10:45 Seeing that the gift of the Holy Spirit was also poured out on the non-Judeans amazed the Judean believers who had accompanied Peter,
Act 10:46 for they heard them speaking in supernatural languages and praising God. Then Peter responded:
Act 10:47 “Can anyone prevent these people from being immersed in water, since they received the Holy Spirit just as we did?”
Act 10:48 So he had them immersed in the name of Jesus the Anointed. Then they asked him to stay a few days.
Act 10:1 ανηρ δε τις εν καισαρεια ονοματι κορνηλιος ἑκατονταρχης εκ σπειρης της καλουμενης ιταλικης
Act 10:2 ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια παντος
Act 10:3 ειδεν εν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ενατην της ἡμερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
Act 10:4 ὁ δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αἱ προσευχαι σου και αἱ ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον εμπροσθεν του θεου
Act 10:5 και νυν πεμψον ανδρας εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τινα ὁς επικαλειται πετρος
Act 10:6 οὑτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ὡ εστιν οικια παρα θαλασσαν
Act 10:7 ὡς δε απηλθεν ὁ αγγελος ὁ λαλων αυτω φωνησας δυο των οικετων και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
Act 10:8 και εξηγησαμενος ἁπαντα αυτοις απεστειλεν αυτους εις την ιοππην
Act 10:9 τη δε επαυριον ὁδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ὡραν ἑκτην
Act 10:10 εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε αυτων εγενετο επ᾽ αυτον εκστασις
Act 10:11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον σκευος τι ὡς οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενον επι της γης
Act 10:12 εν ὡ ὑπηρχεν παντα τα τετραποδα και ἑρπετα της γης και πετεινα του ουρανου
Act 10:13 και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε
Act 10:14 ὁ δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε ὁτι ουδεποτε εφαγον. παν κοινον και ακαθαρτον
Act 10:15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον ἁ ὁ θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου
Act 10:16 τουτο δε εγενετο επι τρις και ευθυς ανελημφθη το σκευος εις τον ουρανον
Act 10:17 ὡς δε εν ἑαυτω διηπορει ὁ πετρος τι αν ειη το ὁραμα ὁ ειδεν ιδου οἱ ανδρες οἱ απεσταλμενοι ὑπο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν του σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα
Act 10:18 και φωνησαντες επυνθανοντο ει. σιμων ὁ επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται
Act 10:19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του ὁραματος ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρες τρεις ζητουντες σε
Act 10:20 αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος ὁτι εγω απεσταλκα αυτους
Act 10:21 καταβας δε πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ὁν ζητειτε τις ἡ αιτια δι᾽ ἡν παρεστε
Act 10:22 οἱ δε ειπαν κορνηλιος ἑκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε ὑπο ὁλου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη ὑπο αγγελου ἁγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ῥηματα παρα σου
Act 10:23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππης συνηλθον αυτω
Act 10:24 τη δε επαυριον εισηλθεν εις την καισαρειαν ὁ δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους
Act 10:25 ὡς δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ὁ κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν
Act 10:26 ὁ δε πετρος ηγειρεν αυτον λεγων αναστηθι και εγω αυτος ανθρωπος ειμι
Act 10:27 και συνομιλων αυτω εισηλθεν και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους
Act 10:28 εφη τε προς αυτους ὑμεις επιστασθε ὡς αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω καμοι ὁ θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον
Act 10:29 διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με
Act 10:30 και ὁ κορνηλιος εφη απο τεταρτης ἡμερας μεχρι ταυτης της ὡρας ημην την ενατην προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα
Act 10:31 και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου ἡ προσευχη και αἱ ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου
Act 10:32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ὁς επικαλειται πετρος οὑτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν
Act 10:33 εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ἡμεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι ὑπο του κυριου
Act 10:34 ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ᾽ αληθειας καταλαμβανομαι ὁτι ουκ εστιν προσωπολημπτης ὁ θεος
Act 10:35 αλλ᾽ εν παντι εθνει ὁ φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν
Act 10:36 τον λογον ὁν απεστειλεν τοις υἱοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου οὑτος εστιν παντων κυριος
Act 10:37 ὑμεις οιδατε το γενομενον ῥημα καθ᾽ ὁλης της ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ὁ εκηρυξεν ιωαννης
Act 10:38 ιησουν τον απο ναζαρεθ ὡς εχρισεν αυτον ὁ θεος πνευματι ἁγιω και δυναμει ὁς διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους ὑπο του διαβολου ὁτι ὁ θεος ην μετ᾽ αυτου
Act 10:39 και ἡμεις μαρτυρες παντων ὡν εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ὁν και ανειλαν κρεμασαντες επι ξυλου
Act 10:40 τουτον ὁ θεος ηγειρεν εν τη τριτη ἡμερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι
Act 10:41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις ὑπο του θεου ἡμιν οἱτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων
Act 10:42 και παρηγγειλεν ἡμιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι ὁτι οὑτος εστιν ὁ ὡρισμενος ὑπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων
Act 10:43 τουτω παντες οἱ προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν ἁμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον
Act 10:44 ετι λαλουντος του πετρου τα ῥηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το ἁγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον
Act 10:45 και εξεστησαν οἱ εκ περιτομης πιστοι ὁσοι συνηλθαν τω πετρω ὁτι και επι τα εθνη ἡ δωρεα του ἁγιου πνευματος εκκεχυται
Act 10:46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη πετρος
Act 10:47 μητι το ὑδωρ δυναται κωλυσαι τις του μη βαπτισθηναι τουτους οἱτινες το πνευμα το ἁγιον ελαβον ὡς και ἡμεις
Act 10:48 προσεταξεν δε αυτους εν τω ονοματι ιησου χριστου βαπτισθηναι τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ἡμερας τινας
Act 10:2 ευσεβης και φοβουμενος τον θεον συν παντι τω οικω αυτου ποιων ελεημοσυνας πολλας τω λαω και δεομενος του θεου δια παντος
Act 10:3 ειδεν εν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ενατην της ἡμερας αγγελον του θεου εισελθοντα προς αυτον και ειποντα αυτω κορνηλιε
Act 10:4 ὁ δε ατενισας αυτω και εμφοβος γενομενος ειπεν τι εστιν κυριε ειπεν δε αυτω αἱ προσευχαι σου και αἱ ελεημοσυναι σου ανεβησαν εις μνημοσυνον εμπροσθεν του θεου
Act 10:5 και νυν πεμψον ανδρας εις ιοππην και μεταπεμψαι σιμωνα τινα ὁς επικαλειται πετρος
Act 10:6 οὑτος ξενιζεται παρα τινι σιμωνι βυρσει ὡ εστιν οικια παρα θαλασσαν
Act 10:7 ὡς δε απηλθεν ὁ αγγελος ὁ λαλων αυτω φωνησας δυο των οικετων και στρατιωτην ευσεβη των προσκαρτερουντων αυτω
Act 10:8 και εξηγησαμενος ἁπαντα αυτοις απεστειλεν αυτους εις την ιοππην
Act 10:9 τη δε επαυριον ὁδοιπορουντων εκεινων και τη πολει εγγιζοντων ανεβη πετρος επι το δωμα προσευξασθαι περι ὡραν ἑκτην
Act 10:10 εγενετο δε προσπεινος και ηθελεν γευσασθαι παρασκευαζοντων δε αυτων εγενετο επ᾽ αυτον εκστασις
Act 10:11 και θεωρει τον ουρανον ανεωγμενον και καταβαινον σκευος τι ὡς οθονην μεγαλην τεσσαρσιν αρχαις καθιεμενον επι της γης
Act 10:12 εν ὡ ὑπηρχεν παντα τα τετραποδα και ἑρπετα της γης και πετεινα του ουρανου
Act 10:13 και εγενετο φωνη προς αυτον αναστας πετρε θυσον και φαγε
Act 10:14 ὁ δε πετρος ειπεν μηδαμως κυριε ὁτι ουδεποτε εφαγον. παν κοινον και ακαθαρτον
Act 10:15 και φωνη παλιν εκ δευτερου προς αυτον ἁ ὁ θεος εκαθαρισεν συ μη κοινου
Act 10:16 τουτο δε εγενετο επι τρις και ευθυς ανελημφθη το σκευος εις τον ουρανον
Act 10:17 ὡς δε εν ἑαυτω διηπορει ὁ πετρος τι αν ειη το ὁραμα ὁ ειδεν ιδου οἱ ανδρες οἱ απεσταλμενοι ὑπο του κορνηλιου διερωτησαντες την οικιαν του σιμωνος επεστησαν επι τον πυλωνα
Act 10:18 και φωνησαντες επυνθανοντο ει. σιμων ὁ επικαλουμενος πετρος ενθαδε ξενιζεται
Act 10:19 του δε πετρου διενθυμουμενου περι του ὁραματος ειπεν αυτω το πνευμα ιδου ανδρες τρεις ζητουντες σε
Act 10:20 αλλα αναστας καταβηθι και πορευου συν αυτοις μηδεν διακρινομενος ὁτι εγω απεσταλκα αυτους
Act 10:21 καταβας δε πετρος προς τους ανδρας ειπεν ιδου εγω ειμι ὁν ζητειτε τις ἡ αιτια δι᾽ ἡν παρεστε
Act 10:22 οἱ δε ειπαν κορνηλιος ἑκατονταρχης ανηρ δικαιος και φοβουμενος τον θεον μαρτυρουμενος τε ὑπο ὁλου του εθνους των ιουδαιων εχρηματισθη ὑπο αγγελου ἁγιου μεταπεμψασθαι σε εις τον οικον αυτου και ακουσαι ῥηματα παρα σου
Act 10:23 εισκαλεσαμενος ουν αυτους εξενισεν τη δε επαυριον αναστας εξηλθεν συν αυτοις και τινες των αδελφων των απο ιοππης συνηλθον αυτω
Act 10:24 τη δε επαυριον εισηλθεν εις την καισαρειαν ὁ δε κορνηλιος ην προσδοκων αυτους συγκαλεσαμενος τους συγγενεις αυτου και τους αναγκαιους φιλους
Act 10:25 ὡς δε εγενετο του εισελθειν τον πετρον συναντησας αυτω ὁ κορνηλιος πεσων επι τους ποδας προσεκυνησεν
Act 10:26 ὁ δε πετρος ηγειρεν αυτον λεγων αναστηθι και εγω αυτος ανθρωπος ειμι
Act 10:27 και συνομιλων αυτω εισηλθεν και εὑρισκει συνεληλυθοτας πολλους
Act 10:28 εφη τε προς αυτους ὑμεις επιστασθε ὡς αθεμιτον εστιν ανδρι ιουδαιω κολλασθαι η προσερχεσθαι αλλοφυλω καμοι ὁ θεος εδειξεν μηδενα κοινον η ακαθαρτον λεγειν ανθρωπον
Act 10:29 διο και αναντιρρητως ηλθον μεταπεμφθεις πυνθανομαι ουν τινι λογω μετεπεμψασθε με
Act 10:30 και ὁ κορνηλιος εφη απο τεταρτης ἡμερας μεχρι ταυτης της ὡρας ημην την ενατην προσευχομενος εν τω οικω μου και ιδου ανηρ εστη ενωπιον μου εν εσθητι λαμπρα
Act 10:31 και φησιν κορνηλιε εισηκουσθη σου ἡ προσευχη και αἱ ελεημοσυναι σου εμνησθησαν ενωπιον του θεου
Act 10:32 πεμψον ουν εις ιοππην και μετακαλεσαι σιμωνα ὁς επικαλειται πετρος οὑτος ξενιζεται εν οικια σιμωνος βυρσεως παρα θαλασσαν
Act 10:33 εξαυτης ουν επεμψα προς σε συ τε καλως εποιησας παραγενομενος νυν ουν παντες ἡμεις ενωπιον του θεου παρεσμεν ακουσαι παντα τα προστεταγμενα σοι ὑπο του κυριου
Act 10:34 ανοιξας δε πετρος το στομα ειπεν επ᾽ αληθειας καταλαμβανομαι ὁτι ουκ εστιν προσωπολημπτης ὁ θεος
Act 10:35 αλλ᾽ εν παντι εθνει ὁ φοβουμενος αυτον και εργαζομενος δικαιοσυνην δεκτος αυτω εστιν
Act 10:36 τον λογον ὁν απεστειλεν τοις υἱοις ισραηλ ευαγγελιζομενος ειρηνην δια ιησου χριστου οὑτος εστιν παντων κυριος
Act 10:37 ὑμεις οιδατε το γενομενον ῥημα καθ᾽ ὁλης της ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλιλαιας μετα το βαπτισμα ὁ εκηρυξεν ιωαννης
Act 10:38 ιησουν τον απο ναζαρεθ ὡς εχρισεν αυτον ὁ θεος πνευματι ἁγιω και δυναμει ὁς διηλθεν ευεργετων και ιωμενος παντας τους καταδυναστευομενους ὑπο του διαβολου ὁτι ὁ θεος ην μετ᾽ αυτου
Act 10:39 και ἡμεις μαρτυρες παντων ὡν εποιησεν εν τε τη χωρα των ιουδαιων και εν ιερουσαλημ ὁν και ανειλαν κρεμασαντες επι ξυλου
Act 10:40 τουτον ὁ θεος ηγειρεν εν τη τριτη ἡμερα και εδωκεν αυτον εμφανη γενεσθαι
Act 10:41 ου παντι τω λαω αλλα μαρτυσιν τοις προκεχειροτονημενοις ὑπο του θεου ἡμιν οἱτινες συνεφαγομεν και συνεπιομεν αυτω μετα το αναστηναι αυτον εκ νεκρων
Act 10:42 και παρηγγειλεν ἡμιν κηρυξαι τω λαω και διαμαρτυρασθαι ὁτι οὑτος εστιν ὁ ὡρισμενος ὑπο του θεου κριτης ζωντων και νεκρων
Act 10:43 τουτω παντες οἱ προφηται μαρτυρουσιν αφεσιν ἁμαρτιων λαβειν δια του ονοματος αυτου παντα τον πιστευοντα εις αυτον
Act 10:44 ετι λαλουντος του πετρου τα ῥηματα ταυτα επεπεσεν το πνευμα το ἁγιον επι παντας τους ακουοντας τον λογον
Act 10:45 και εξεστησαν οἱ εκ περιτομης πιστοι ὁσοι συνηλθαν τω πετρω ὁτι και επι τα εθνη ἡ δωρεα του ἁγιου πνευματος εκκεχυται
Act 10:46 ηκουον γαρ αυτων λαλουντων γλωσσαις και μεγαλυνοντων τον θεον τοτε απεκριθη πετρος
Act 10:47 μητι το ὑδωρ δυναται κωλυσαι τις του μη βαπτισθηναι τουτους οἱτινες το πνευμα το ἁγιον ελαβον ὡς και ἡμεις
Act 10:48 προσεταξεν δε αυτους εν τω ονοματι ιησου χριστου βαπτισθηναι τοτε ηρωτησαν αυτον επιμειναι ἡμερας τινας